ΕΚΤΑΚΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ: συμμετοχές-έκπληξη "της τελευταίας στιγμής" και φήμες για επανεμφάνιση του ΦΡΥΟΒΟΛΟΥ ΧΑΡΟΥΠΗ ! ! !

Ως μη σοβαρό φεστιβάλ, το Burrnt είχε υποσχεθεί πως θα δεχθεί και τις συμμετοχές «της τελευταίας στιγμής», οι οποίες είναι συμμετοχές πραγματική έκπληξη που καθιστούν τον προγραμματισμό της δεύτερης ημέρας ένα μεγάλο αίνιγμα... Ισχυρή πεποίθηση πως θα καταλάβουν κάποια στιγμή τη σκηνή, έχουν σχηματίσει μέχρι τώρα οι περσινοί προβοκάτορες της ποίησης Τάο Κράο, αλλά και ο The Boy. Σχεδόν σίγουρο βέβαια θεωρείται το πέρασμα του καλλιτέχνη με το αινιγματικό ψευδεπίγραφο Beach Police (!!!). Και ως να μην έφταναν όλα αυτά, άρχισαν και πάλι να οργιάζουν οι φήμες για πιθανή επανεμφάνιση νέου τσουνάμι από τον περσινό θριαμβευτή (και διαπρεπή εκπρόσωπο του ελληνικού τραγουδιού) Δόκτωρα Φρυόβολο Χαρούπη –μετά του προστατεόμενού του, Μάριου Φουαγκρά Περλόν- με αφορμή και τις τελευταίες τους μεγάλες επιτυχίες «Παντελής έλλειψις θαλασσινού», «Σε Παρκλάάω» και «Ερωτική εβδομάς». Ίδωμεν...

[Και ΔΕΝ θα εμφανιστεί ο DEAD ELVIS & HIS ONE MAN GRAVE!]


Στον τάφο του, κάπου στην Disgraceland του Memphis, θα παραμείνει ο νεκρός Έλβις και δεν θα διαταράξει την αιωνιότητά του για χάρη του αθηναϊκού κοινού, όπως εντέχνως είχε αφήσει να εννοηθεί. Η "ζωντανή εμφάνιση" του δεν θα γίνει ποτέ. Δεν θα μπορούσε άλλωστε. Ίσως ανήμερα της Αναλήψεως... | www.myspace.com/onemangrave

Ανασκο(λο)πηση περσινού καψίματος & αναλυτικό πρόγραμμα φετινού καψίματος

Ένας χρόνος πέρασε από το περσινό παρθενικό Burnt Festival και τίποτα δεν είναι πλέον το ίδιο. Μέχρι και το όνομα του φεστιβάλ άλλαξε... Αντί του αύξοντα αριθμού 2, παίρνει απλά ένα R παραπάνω στον τίτλο του και επανέρχεται ακόμα πιο εκκεντρικό και ιδιαίτερο, υποσχόμενο και φέτος εγκαύματα τρίτου βαθμού και πολλά βαρέλια της ξακουστής μπύρας Κάϊδερ.
Ένας χρόνος μετά, στο διάστημα του οποίου έχουν μεσολαβήσει πολλά: γράφτηκαν πολλά για την επιτυχία του περσινού Burnt, το myspace εισέβαλε στην καθημερινότητά μας (και της απέσπασε κανά δίωρο), η Μητέρα Φάλαινα Τυφλή πολλαπλασιάστηκε (και άνετα μπορεί να κατεβάσει ποδοσφαρική ομάδα), η Μόνικα υπέγραψε κανονικό συμβόλαιο, ο Boy επιτέλους κυκλοφόρησε τα 50 καταραμένα τραγούδια του, Palindrome και Spectralfire έπαιζαν φέτος πιο συχνά από τους Modrec (τους άνοιξε η όρεξη φαίνεται...), ο Τσιτουρίδης τελικά παραιτήθηκε και άλλα τέτοια σημαντικά... Και κοιτάζοντας ξανά όλα αυτά, νιώθουμε την ευθύνη βαριά. Αλλά αυτό δεν σημαίνει πως θα τη σηκώσουμε κιόλας. Πιστοί στις αρχές μας, αποφασίσαμε να ελαφρύνουμε κι άλλο τη διάθεση για φέτος, να τολμήσουμε λίγο παραπάνω, να ξεφύγουμε που λένε. Ό,τι και να δείξει το πείραμα, η χημεία είναι με το μέρος μας. Δύο πανηγυρικές (ή και πανηγυρτζίδικες) βραδιές ιδιαίτερης τραγουδοποιίας που –παρ’ότι ήδη «καμμένη»- πρόκειται να κάψει –κι άλλο- κοινό και καλλιτέχνες.
Και φυσικά, από πλευράς μας, ισχύει -όπως είχαμε γράψει και για τα πέρσι- η «εγγύηση για εξάλειψη μέχρι και της τελευταίας σταγόνας καθωσπρεπισμού»! Καθώς και η «συνεχής (κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ) μεταπήδηση από το χαβαλέ στο σοβαρό και από το σοβαρό στο σοβαροφανές (δηλαδή ξανά τροφή για χαβαλέ) που ίσως βοηθήσει ώστε να υπερνικήσει όλων (ως κοινή συνισταμένη) η λυτρωτική ελαφρότητα που κάνει πάντα τα πράγματα να φαίνονται πιο απλά και πιο όμορφα και –γιατί όχι βρε αδερφέ;- πιο καθημερινά...». Ε, άμα δεν αντιγράψουμε και λιγάκι το περσινό δελτίο τύπου, τι σόι Έλληνες αρπακολατζήδες είμαστε;...


Και έτσι έχει το φετινό πρόγραμμα του Burrnt αναλυτικά. Το πρόγραμμα κάθε μέρα ξεκινά στις 21.30, η είσοδος είναι 9 εβρό (για κάθε μέρα) και 15 εβρό (ενιαίο εισιτήριο και για τις δύο μέρες). (και που αλλού; ...στο Μικρό Μουσικό Θέατρο...!)

DAY ONE – ΠΕΜΠΤΗ 17 ΜΑΪΟΥ

ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΟΥΛΑΚΗΣ

Ο Μιχάλης Μουλάκης επιθυμεί να γνωρίζετε μόνο ότι γεννήθηκε στην Αθήνα το 1972 και ότι γράφει παιδικά τραγούδια για μεγάλους. Ειρήσθω εν παρόδω, η τελευταία του δημόσια ζωντανή εμφάνιση προλόγιζε εκείνη του ωδικού κήτους της Μητέρας Φάλαινας Τυφλής.

ΟΜΟΡΦΟΒΙΚΟΣ

Ο Ομορφοβικός βαρέθηκε να ακούει τον αγαπημένο του Θεοδωράκη από τα μεγάφωνα στις πορείες και στις συγκεντρώσεις και αποφάσισε να φτιάξει την επαναστατική μουσική της εποχής του. Πρόκειται για την πρώτη ζωντανή εμφάνιση του Ομορφοβικού, που εδώ και χρόνια αρνείται πεισματικά ν’αλλάξει την πορεία της ελληνικής μουσικής και αποφεύγει τη δημόσια έκθεση.

MARY

Η Μαίρη, αφήνει για ένα βράδι το Αγόρι στο σπίτι, και τραγουδά ελληνικό ρεπερτόριο που θεραπεύει τα καμμένα χέρια και απαλύνει τις πληγές.
www.myspace.com/maryandtheboy

KUBARA & ΑΔΕΡΦΕΣ ΠΑΥΛΙΚΟΥ

Με δύο κείμενα του Ερίκ Σατί αυτοσυστήνεται το τετραπρόσωπο τραγουδοποιητικό σχήμα των Kubara:

(Κείμενο 1) «Ο καλλιτέχνης πρέπει να προγραμματίζει τη ζωή του. Ιδού το ακριβές πρόγραμμα των καθημερινών μου δραστηριοτήτων: Έγερση: στις 7.18 έμπνευση: από τις 10.23 ως τις 11.47. Γευματίζω στις 12.11 και σηκώνομαι από το τραπέζι στις 12.14. Σωτήριος περίπατος με άλογο στο πάρκο μου, από τις 13.19 ως τις 14.53. Νέα έμπνευση από τις 15.12 ως τις 16.07. Ασχολίες διάφορες (ξιφομαχία, στοχασμοί, ακινησία, επισκέψεις, διαλογισμός, ασκήσεις δεξιοτεχνίας, κολύμπι κ.τ.λ.) από τις 16.21 ως τις 18.47. Το δείπνο σερβίρεται στις 19.16 και στις 19.20 έχω τελειώσει. Ακολούθως, από τις 20.09 ως τις 21.59, συμφωνικές αναγνώσεις μεγαλοφώνως. Πηγαίνω για ύπνο στις 22.37 ακριβώς. Μια φορά τη βδομάδα- κάθε Τρίτη- πετάγομαι ξαφνικά από το κρεβάτι στις 3.19».

(Κείμενο 2) «Καταπληκτικές παραστάσεις, υπέροχα νούμερα και ατραξιόν, κλόουν-μουσικοί, τραγουδιστές με φωνή, ο άνθρωπος που κάνει θαύματα με το κόντρα-ντο, ο εγγαστρίμυθος βαρύτονος, ο ταχυδακτυλουργός που καταπίνει νότες, η σχοινοβάτις σε συγχορδία ενάτης, ο άνθρωπος κροταλίας που παίζει συγχρόνως σαξόφωνο και μεταλλόφωνο, η γυναίκα που συστέλλει τη διαστολή των μέτρων, η ντίβα με τις πλαστικές παύσεις κτλ. Θεάματα τερπνά και ποικίλα».

Την Kubara κάνουν οι: Παναγιώτης Τσεβάς (ή Παναγιωτάκης Βοκτάς) στο ακορντεόν, ο Βασίλης Μαντζούκης (ή Σκύλος) στην ηλεκτρική κιθάρα και τα τύμπανα, ο Αντώνης Μαράτος στο μπάσο (ή κλαρίνο!) και η Μάρθα Φριντζήλα (ή Μάρθα Φιτζέραλντ) στο τραγούδι. Μαζί τους θα είναι και οι αδελφές Παυλίκου σε τραγούδια που όλοι αγαπήσαμε.

ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ ΖΑΓΡΕΑΣ

Το μεγάλο όνομα της day one! Ο Τηλέμαχος Ζαγρέας και οι ΣαΤυρι παρουσιάζουν ένα πρόγραμμα με κομμάτια απ’τον πρόσφατο δίσκο με τίτλο ‘Το λόγο έχει ο Ζεύς’ αλλά και απο τις δύο προηγούμενες δουλειές του Ολύμπιου καλλιτέχνη (γνωστός και για την εισαγωγή του όρου ‘olymporock’), με ύφος αριστοφανικό και διονυσιακό και στυλ βουκολικό. Εκεί οι κορυφές του Ολύμπου συναντιούνται με τα Ιρλανδικά ντολμέν και το ρεμπέτικο αποκτά country διαθέσεις.

Special appearance: SOLA TAKUNI ‘Are they dead, are they alive? Are they boyz, are they girls? Do they eat snails or drink cock-tails? What is their favourite game? Do deaf and blind people with short or long or curly hair deserve to dance? Is there a way to the oil crisis? Why (independent question)?’ Αυτά τα θεμελιώδη ερωτήματα σχετικά με την ταυτότητα και την ανθρωπότητα αποτελούν το βιογραφικό (;?;) που απέστειλε με αξιοπερίεργη μυστικότητα στα γραφεία μας η (ή οι;) sOLa taKUNI. Και αυτά (και όχι μόνο) τα ερωτήματα είναι έτοιμη/έτοιμοι/έτοιμες να απαντήσουν στο αθηναϊκό κοινό σε μια ειδικού τύπου μοναδική performance.
www.myspace.com/solatakuni

DAY TWO – ΠΕΜΠΤΗ 18 ΜΑΪΟΥ

LARRY GUS

"Everytime I stumble upon you my heart stops... and then starts!” Ο Λάρυγγας, μπασίστας των Ginger (πολλές συναυλίες, μηδενικό following), θα παρουσιάσει με άτεχνο τρόπο ένα συνονθύλευμα από ακουστικά, ηλεκτρικά και ηλεκτρονικά όργανα, παιδικά παιχνίδια, φωνές και κρουστά. Οι λέξεις-κλειδιά είναι: αρρυθμία, υποτακτικότητα, έντονο DSP.
www.myspace.com/larrygus

ΛΟΛΕΚ

Ο τραγουδοποιός Λόλεκ από τους κύριους εμπρηστές του περσινού Burnt, Bolek & Lolek, συνεχίζει και εύχεται σε όλους καλή διασκέδαση. Πρόκειται να εκθέσει –πέρα από τον εαυτό του- τις καινούριες του προσωπικές δημιουργίες (που φανερώνουν πλέον απροκάλυπτα και αριστουργηματικά τι έχει καταλάβει τόσα χρόνια που ακούει Bob Dylan, Leonard Cohen και Johnny Cash) χωρίς να διστάσει βέβαια να επεκτείνει τη θεματολογία του και σε τραγούδια για εκείνο το είδος της πανίδας που οι επιστήμονες αποκαλούν ‘αρνί’.

FELIZOL

Διασκεδάζοντας τις εντυπώσεις από την περσινή του απουσία από το Burnt και μη αντέχοντας πλέον την εσωτερική διάσπαση (με τον Veslemes), ο ηλεκτρονικός τραγουδοποιός υιοθετεί την εύγλωττη ψευδωνυμία Felizol και υπόσχεται ένα one man show που περιγράφεται –από τον ίδιο- με τους όρους ‘Hardware/Software Pop’, ‘Minimamal/Maximamal Techno’, ‘Fish’n’Clicks’, ‘Fairytalelectro’ & ‘Love Songs for Biscuits and Tea’. Η εμφάνιση στο Burrnt συμπίπτει πανηγυρικά με την κυκλοφορία του track ‘Another Night In A Rented Room’ από το βερολινέζικο label International Deejays Gigolo Records.
www.myspace.com/felizol

DJ ANARXX

Ξεκίνησε πρίν από 7-8 χρόνια να ακούει συνειδητά jungle (έτσι χαρακτηριζόταν αρχικά το drum 'n' bass πριν καθιερωθεί ο νέος αυτός όρος). Τα ακούσματα της δημοτικής παράδοσης, ωστόσο, είναι ένα στοιχείο που τον συνόδευε από μικρό. Μέσα από την ανάμειξη της jungle μουσικής με τα εγχώρια άσματα, δημώδη ή λαϊκά, επιδιώκει να αναδείξει τη μοναδικότητα και την αυθεντικότητα αυτών των μουσικών εκφάνσεων. Παρομοιάζοντας τα τύμπανα και τα basslines της jungle με τους ήχους της αστραπής και της βροντής και, κατ' επέκταση, με τους αρχέγονους ήχους της μητέρας φύσης, κατανοείται πώς δένουν αρμονικά με τις αυθεντικές εκφράσεις της ανθρώπινης ψυχής, της χαράς, του καημού, της λύπης, του πόνου, της ελπίδας, όπως αποδίδονται από το κλαρίνο, το βιολί, το λαούτο. Και το δέσιμο αυτό έρχεται πλέον να τονίσει την ανάγκη της επανένωσης του ανθρώπου με τη φύση, βασισμένη στην αγάπη και το σεβασμό. Ο ίδιος λέει απλά: "Δεν μπορώ να ρεμιξάρω τραγούδια που δεν μου αρέσουν πραγματικά. Δεν βγαίνουν καλά."
www.myspace.com/djanarxx

Η Kubara και οι Αδερφές Παυλίκου σε τραγούδια που όλοι αγαπήσαμε!!!

Με δύο κείμενα του Ερίκ Σατί αυτοσυστήνεται το τετραπρόσωπο τραγουδοποιητικό σχήμα των Kubara:

(Κείμενο 1) «Ο καλλιτέχνης πρέπει να προγραμματίζει τη ζωή του. Ιδού το ακριβές πρόγραμμα των καθημερινών μου δραστηριοτήτων: Έγερση: στις 7.18 έμπνευση: από τις 10.23 ως τις 11.47. Γευματίζω στις 12.11 και σηκώνομαι από το τραπέζι στις 12.14. Σωτήριος περίπατος με άλογο στο πάρκο μου, από τις 13.19 ως τις 14.53. Νέα έμπνευση από τις 15.12 ως τις 16.07. Ασχολίες διάφορες (ξιφομαχία, στοχασμοί, ακινησία, επισκέψεις, διαλογισμός, ασκήσεις δεξιοτεχνίας, κολύμπι κ.τ.λ.) από τις 16.21 ως τις 18.47. Το δείπνο σερβίρεται στις 19.16 και στις 19.20 έχω τελειώσει. Ακολούθως, από τις 20.09 ως τις 21.59, συμφωνικές αναγνώσεις μεγαλοφώνως. Πηγαίνω για ύπνο στις 22.37 ακριβώς. Μια φορά τη βδομάδα- κάθε Τρίτη- πετάγομαι ξαφνικά από το κρεβάτι στις 3.19».

(Κείμενο 2) «Καταπληκτικές παραστάσεις, υπέροχα νούμερα και ατραξιόν, κλόουν-μουσικοί, τραγουδιστές με φωνή, ο άνθρωπος που κάνει θαύματα με το κόντρα-ντο, ο εγγαστρίμυθος βαρύτονος, ο ταχυδακτυλουργός που καταπίνει νότες, η σχοινοβάτις σε συγχορδία ενάτης, ο άνθρωπος κροταλίας που παίζει συγχρόνως σαξόφωνο και μεταλλόφωνο, η γυναίκα που συστέλλει τη διαστολή των μέτρων, η ντίβα με τις πλαστικές παύσεις κτλ. Θεάματα τερπνά και ποικίλα».

Την Kubara κάνουν οι: Παναγιώτης Τσεβάς (ή Παναγιωτάκης Βοκτάς) στο ακορντεόν, ο Βασίλης Μαντζούκης (ή Σκύλος) στην ηλεκτρική κιθάρα και τα τύμπανα, ο Αντώνης Μαράτος στο μπάσο (ή κλαρίνο!) και η Μάρθα Φριντζήλα (ή Μάρθα Φιτζέραλντ) στο τραγούδι. Μαζί τους θα είναι και οι Αδελφές Παυλίκου σε τραγούδια που όλοι αγαπήσαμε.

Ο dj:anarxx κλείνει πανηγυρτζίδικα το BURRNT!!!

Ξεκίνησε πρίν από 7-8 χρόνια να ακούει συνειδητά jungle (έτσι χαρακτηριζόταν αρχικά το drum 'n' bass πριν καθιερωθεί ο νέος αυτός όρος). Τα ακούσματα της δημοτικής παράδοσης, ωστόσο, είναι ένα στοιχείο που τον συνόδευε από μικρό. Μέσα από την ανάμειξη της jungle μουσικής με τα εγχώρια άσματα, δημώδη ή λαϊκά, επιδιώκει να αναδείξει τη μοναδικότητα και την αυθεντικότητα αυτών των μουσικών εκφάνσεων. Παρομοιάζοντας τα τύμπανα και τα basslines της jungle με τους ήχους της αστραπής και της βροντής και, κατ' επέκταση, με τους αρχέγονους ήχους της μητέρας φύσης, κατανοείται πώς δένουν αρμονικά με τις αυθεντικές εκφράσεις της ανθρώπινης ψυχής, της χαράς, του καημού, της λύπης, του πόνου, της ελπίδας, όπως αποδίδονται από το κλαρίνο, το βιολί, το λαούτο. Και το δέσιμο αυτό έρχεται πλέον να τονίσει την ανάγκη της επανένωσης του ανθρώπου με τη φύση, βασισμένη στην αγάπη και το σεβασμό. Ο ίδιος λέει απλά: "Δεν μπορώ να ρεμιξάρω τραγούδια που δεν μου αρέσουν πραγματικά. Δεν βγαίνουν καλά."
www.myspace.com/djanarxx

ΤΟ ΛΟΓΟ ΕΧΕΙ Ο ΖΕΥΣ! ΚΑΙ ο Τηλέμαχος Ζαγρέας στο Burrnt!

Ο Τηλέμαχος Ζαγρέας και οι ΣαΤυρι θα παρουσιάσουν ειδικά για το Burrnt Festival ένα πρόγραμμα με κομμάτια απ'τον πρόσφατο δίσκο με τίτλο 'Το λόγο έχει ο Ζευς' αλλά και από τις δύο προηγούμενες δουλειές του Ολύμπιου καλλιτέχνη (γνωστός και για την εισαγωγή του όρου 'olymporock'), με ύφος αριστοφανικό και διονυσιακό και στυλ βουκολικό. Εκεί οι κορυφές του Ολύμπου συναντιούνται με τα Ιρλανδικά ντολμέν και το ρεμπέτικο αποκτά country διαθέσεις.

Το technical rider που μας παρέδωσε ο μάνατζερ του Ζαγρέα αναφέρεται πως θα χρησιμοποιηθούν επί σκηνής: ένας τζουράς, μία ακουστικη κιθάρα, μία ηλεκτρική, ένα ηλεκτρικό μπάσο, ένα σαξόφωνο, ένα μπάντζο, τρεις γαϊδουροφωνάρες και ένα καουμπόικο καπέλο, αλλά μπορεί και τα μισά απο αυτά...

Δεν χωράει συζήτηση για το ότι πρόκειται για το μεγάλο όνομα της πρώτης ημέρας του φεστιβάλ. Ένα act που θα συζητηθεί...

sOLA taKUNI will burn the house down!

"Are they dead, are they alive?
Are they boyz, are they girlz?
Do they eat snails or drink cock-tails?
What is their favourite game?
Do deaf and blind people with short or long or curly hair deserve to dance?
Is there a way to the oil crisis?

Why? (independent question)

These and other fundamental questions about identity and humanity, are sOLa taKUNI ready to answer for the Athenian audience on Thursday 17th may in the place called 'the small music theatre’… are they?!


You should be expecting nothing but nothing.
The meeting points between music and theatre, collectivity and singularity, will and denial..
The thin line between sanity and madness, real and “fantastic”, real and surreal, real and fake.
(It is even said that they are going to win the YURIVISION contest without sending a demo…)

sOLa taKUNI take life very seriously. Same with Art. And life is too short. They are not here to make fun with anything but themselves. This is very serious!

sOLa taKUNI is already a Dadaistic legend."

[αυτό είναι το κείμενο, αυτούσιο, όπως μας έφτασε με αξιοπερίεργη μυστικότητα από κάποια άγνωστη χώρα (?;?) εκ μέρους των (της;) sOLa taKUNI. Βγάλτε άκρη μόνοι σας... Το σίγουρο είναι πως η ειδική τους εμφάνιση εν είδει special performance θα λάβει χώρα την πρώτη μέρα του Burrnt, ήτοι την Πέμπτη 17 Μαϊου στο Μικρό Μουσικό Θέατρο]

ΚΛΕΙΝΕΙ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ BURRNT!!!

Αν και ένα σοβαρό φεστιβάλ, οφείλει να λάβει συμμετοχές μέχρι και μία μέρα πριν την έναρξή του, το Burrnt Festival κλείνει σιγά σιγά το ρόστερ του, μιας και είναι αρκετά δύσκολο να χωρέσει κι άλλους (ε πόσοι πια;). Ακούγεται ότι θα εμφανιστούν 5 ονόματα την κάθε μέρα, ενώ θα υπάρχουν και special appearances από εκλεκτά μπουμπούκια της performance...! Ήδη περιμένουμε την ανάσταση του Dead Elvis (για live κατ'ευθείαν από τον τάφο!), ενώ τη συμμετοχή τους έχουν καπαρώσει ο Λόλεκ (με καινούρια κομμάτια-διαμάντια), ο Larry Gus, o περσινός απών Felizol και αναμείνατε για τα καλύτερα (τα κρατάμε για έκπληξη)!!!

Από τη Μάρθα Φιτζέραλντ, η οποία ισχυρίζεται πως θα εμφανιστεί μαζί με τους Kubara και τις Αδερφές Παυλίκου, λάβαμε τα δύο παρακάτω κείμενα (των οποίων η πατρότητα ανήκει στον αρχαίο Ερίκ Σατί):

ΚΕΙΜΕΝΟ 1
Ο καλλιτέχνης πρέπει να προγραμματίζει τη ζωή του. Ιδού το ακριβές πρόγραμμα των καθημερινών μου δραστηριοτήτων:
Έγερση στις 7.18. Έμπνευση: από τις 10.23 ως τις 11.47. Γευματίζω στις 12.11 και σηκώνομαι από το τραπέζι στις 12.14. Σωτήριος περίπατος με άλογο στο πάρκο μου, από τις 13.19 ως τις 14.53. Νέα έμπνευση από τις 15.12 ως τις 16.07. Ασχολίες διάφορες (ξιφομαχία, στοχασμοί, ακινησία, επισκέψεις, διαλογισμός., ασκήσεις δεξιοτεχνίας, κολύμπι κ.τ.λ.) από τις 16.21 ως τις 18.47. Το δείπνο σερβίρεται στις 19.16 και στις 19.20 έχω τελειώσει. Ακολούθως, από τις 20.09 ως τις 21.59, συμφωνικές αναγνώσεις μεγαλοφώνως. Πηγαίνω για ύπνο στις 22.37 ακριβώς. Μια φορά τη βδομάδα- κάθε Τρίτη- πετάγομαι ξαφνικά από το κρεβάτι στις 3.19.

ΚΕΙΜΕΝΟ 2
Καταπληκτικές παραστάσεις, υπέροχα νούμερα και ατραξιόν, κλόουν-μουσικοί, τραγουδιστές με φωνή, ο άνθρωπος που κάνει θαύματα με το κόντρα-ντο, ο εγγαστρίμυθος βαρύτονος, ο ταχυδακτυλουργός που καταπίνει νότες, η σχοινοβάτις σε συγχορδία ενάτης, ο άνθρωπος κροταλίας που παίζει συγχρόνως σαξόφωνο και μεταλλόφωνο, η γυναίκα που συστέλλει τη διαστολή των μέτρων, η ντίβα με τις πλαστικές παύσεις κτλ. Θεάματα τερπνά και ποικίλα...

Θα επανέλθουμε σύντομα για διευκρινίσεις και πλήρες πρόγραμμα!...

Και μέχρι τότε, ας αφήσουμε τις φήμες να οργιάσουν! (θα εμφανιστεί άραγε ο Φρυόβολος Χαρούπης;...)

άλλη μια περσόνα του περσινού Burnt. ladies and gentlemen: Monika in her own words:

"Με είχανε πρήξει να κάνω ένα live ντε και καλά έτσι για να δούνε βρε παιδί μου πώς ακούγεται αυτή η μουσική εκτός υπολογιστή και cd. Άντε λέω, εντάξει. Μου ‘χε λείψει , η αλήθεια είναι, να βρεθώ επί σκηνής. «Εγώ όμως θέλω τσέλο να με συνοδεύσει!», τους έλεγα. «Πας καλά? Δε θέλεις μπάντα? Θα'σαι σα τη μύγα μες στο γάλα» μου έλεγαν. «Όχι εγώ θέλω τσέλο για μία λιτή εμφάνιση». Το τσέλο το βρήκα. Ωραία, αλλά που θα έπαιζα; Ένας φίλος μου, ο βασικός πρήχτης της κατάστασης, μου μίλησε για ένα φεστιβάλ τραγουδοποιών που θα γίνει στο ΜΜΘ. Μμμ…καλό μου ακούστηκε. Βέβαια είχα παίξει ήδη τόσες φορές σ’ αυτό το χώρο που σκέφτηκα ότι θα μου στερούσε τον ενθουσιασμό ενός καινούργιου χώρου αλλά τελικά με γέμισε η ζεστασιά των όμορφων αναμνήσεων. Τέλος πάντων, στην αρχή ήμουν αρκετά διστακτική. Ένα βράδυ είχα παρακολουθήσει τους Mary and the Boy και ο φίλος μου είπε ότι την ίδια μέρα ότι θα παίζει και ο Boy οπότε αναθάρρυνα μιας και τον εκτιμούσα, και ακόμα τον εκτιμώ φυσικά, αρκετά.. Βρεθήκαμε λοιπόν με έναν από τους τύπους που το διοργανώνουν και μου ζήτησε demo και όνομα. «Όνομα; Βάλε Μόνικα προς το παρόν και βλέπουμε». Τελικά, τ’ όνομα μου'μείνε… Η φάση βέβαια στράβωσε όταν μου είπε το όνομα του φεστιβάλ: Burnt. «Burnt; Ώχ». Πολύ κάψιμο μου μύρισε. Δε πα' να έπαιζε κι ο Elton John; Τι δουλειά είχα εγώ σ’ ένα φεστιβάλ που λέγεται Burnt; Εν τω μεταξύ όμως είχα πει στον τσελίστα, είχε συμφωνήσει και δε μπορούσα να κάνω πίσω. «Ό,τι είναι να γίνει ας γίνει. Θα το κάνω για εμπειρία», είπα... Ο τύπος μου είπε και για μία συλλογή που θα πουλιέται στο φεστιβάλ και ότι δεν θα υπάρχει support και αντί- support και βλακείες, ότι όλοι θα είμαστε ίσοι κι όμοιοι μόνο με διαφορετικές φάτσες και μουσικές. Καλά… Επιφυλακτική εγώ όπως πάντα δε μιλούσα και ιδιαίτερα σε φίλους για το φεστιβάλ μήπως γίνω ρόμπα. Πρόβες στο φούλ –δε μπορούσα να απογοητεύσω τον τσελίστα αλλά ούτε και τον ίδιο μου τον εαυτό στη πρώτη παρουσίαση της προσωπικής μου μουσικής- οι ημέρες περνούσαν, flyers, συμφωνητικά και διάφορα τέτοια κέρδιζαν σιγά σιγά τον ενθουσιασμό μου. Η πρώτη μέρα του φεστιβάλ έφτασε. Δεν ήμουν σίγουρη αν ήθελα να πάω ή όχι για να μην απογοητευτώ ή υπερενθουσιαστώ. Πήγα τελικά. «Πω πω κόσμος. Ποιοι είναι όλοι αυτοί;». Πάνω που είχα αρχίσει όμως να ζεσταίνομαι και να το απολαμβάνω, τσακώνομαι με το boyfriend και παρατάω τη συναυλία στη μέση. Ε ρε γαμώτο... Λές πάντως και αύριο να έχει τόσο κόσμο; Ε, λοιπόν, εκείνη η αυριανή μέρα ήταν από τις καλύτερες μέρες της ζωής μου... Μπορεί ν’ ακούγεται υπερβολή, αλλά όταν είδα ένα ΜΜΘ τίγκα στο κόσμο, παρόλο που το μετρό είχε απεργία (σ.σ. και τα λεωφορεία, αλλά και τα ταξί), τα τραπεζάκια, τα κεριά, τους φίλους μου, την κλαβινόβα, εκείνους τους «όχι και τόσο καμένους τελικά» τύπους, ένιωσα ένα περίεργα γλυκύτατο άγχος και την αίσθηση ότι το φεστιβάλ αυτό ήταν ακριβώς αυτό που μου ταίριαζε. Άκουσα τις ωραιότερες ελληνικές μουσικές μέσα σ’ ένα βράδυ. Έπαιξα στο πιο ζεστό κοινό και συγκινήθηκα σαν να έπαιζα για πρώτη φορά μουσική. Την επομένη, οι προτάσεις έπεσαν βροχή. Απόδειξη οι διοργανωτές είχαν κάνει άριστα τη δουλειά της προώθησης στα άτομα που έπρεπε... Ακόμη και η συλλογή έγινε ανάρπαστη και το 'Over the Hill' μου άνοιξε όμορφους δρόμους... Τόσο ξαφνικά, τόσο απότομα. Μόνο και μόνο επειδή έπαιξα σ’ ένα καμένο φεστιβάλ τραγουδοποιών. Έχω κάνει αρκετές άλλες εμφανίσεις από τότε. Η συγκεκριμένη όμως παραμένει για μένα αλλά και για πολλούς άλλους η καλύτερη. Αυτοί οι «κάθε άλλο παρά καμένοι» τύποι κατάφεραν να μου τρίψουν στη μούρη τη σαρκαστική έννοια του όρου και να μου δείξουν τη βαθύτερη βάζοντας φωτιά σε όποια αμφιβολία μου. Χαίρομαι πολύ που το φεστιβάλ πραγματοποιείται και φέτος. Μακάρι και για πολλά χρόνια ακόμα. Όσο για μένα δε νομίζω να ξαναπαίξω στο ΜΜΘ μόνο και μόνο για να μη τσαλακώσω την υπέροχη εμπειρία της περσινής μου συμμετοχής. Από εκεί ξεκίνησε η προσωπική μουσική μου πορεία και αξίζει να τη σέβομαι. Σας ευχαριστώ πολύ παιδιά, ευχές για πολλές ακόμη επιτυχίες!"

Τέλος (που θα'λεγε και ο Λόλεκ).

3 Περσόνες του περσινού Burnt μιλούν για το φεστιβάλ: Μητέρα Φάλαινα Τυφλή, Στέλλα Ράμφου & The Boy

Και οι τρεις τους διέπρεψαν στο περσινό πρώτο Burnt Festival. Λίγο πριν την επίσημη ανακοίνωση, μετά βαϊων και κλάξον, του Burrnt (δηλαδή της συνέχισης του θεσμού πλέον...), μιλούν με δικά τους λόγια για την περσινή τους εμπειρία, αλλά και για την παρουσία του φεστιβάλ στα καλλιτεχνικά δρώμενα της πόλης.

Ο Διαμαντής, ψυχή (και ένα από τα σώματα) της Μητέρας Φάλαινας Τυφλής, και επίσημος εναρκτήρης του θεσμού, μας έστειλε την ακόλουθη δήλωση:
"Είναι γεγονός πως, χωρίς το Burnt Festival, η μουσική πορεία της Μητέρας Φάλαινας Τυφλής δεν θα είχε ξεκινήσει. Στις 9 Μαίου του 2006, ημέρα Τετάρτη μές στο άγχος, η Φάλαινα αναδύθηκε τυφλή και μόνη στο Μικρό Μουσικό Θέατρο, δίχως τα παιδιά της μαζί. Μετά όμως, βρέθηκε κάποιος (μεγαλο-)καρχαρίας καλοθελητής και της έκανε μερικά ενόργανα κουτσούβελα και... off we go!

Ως ένας Διαμαντής, θέλω να μοιραστώ με τους αγαπητούς αναγνώστες τον απεριόριστο σεβασμό και θαυμασμό που τρέφω στο θεσμό του Burnt Festival και, νιώθοντας βαθιά την ιδιαίτερη τιμή του ό,τι σηματοδότησα την εκκίνησή του με το ακούστικό μου σετ, να τονίσω πως χωρίς τόσο δημιουργικές βραδιές, η καλλιτεχνική ζωή αυτού του τόπου δεν πρόκειται να πάει ποτέ λοξά. Ειλικρινά, δεν είχε άδικο εκείνος ο θαμώνας με το περουκίνι που όταν, αφού κατέβηκα από το παλκοσένικο, μου είπε: "Μπράβο φίλε. Έπαιξες... πολλή ώρα!".

Και φέτος, θα είμαι και πάλι στο ΜΜΘ, με μοναδικό σκοπό να βιντεοσκοπήσω το 2ο Burrnt Festival, να το κάψω DVD και να κονομήσω, πουλώντας το στο Μοναστηράκι και, φυσικά, στα Σεπόλια.

Πρόεδρε Καμενίδη, ειλικρινά-παντοτινά, δική σου,
Μητέρα Φάλαινα Τυφλή".

Η αναιτίως ταπεινή και πραγματική αποκάλυψη της περσινής διοργάνωσης, Στέλλα Ράμφου, μας έστειλε ένα πιο ταπεινό κείμενο (γιατί βρε Στέλλα αστέρι?):
"Οφείλω να ομολογήσω πως το BURNT FESTIVAL ήταν μια εκπληκτική εμπειρία για 'μενα......ειδικά ως κοινό!!! Αλησμόνητο γέλιο, εξαιρετικές δημιουργίες και ερμηνείες από τους καλλιτέχνες-τους οποίους παρεπιπτόντως δεν θεωρώ και τόσο καμμένους!!!!!!!!!!! (Κατά την ταπεινή μου πάντα άποψη) Το περυσινό BF αναμφίβολα εγραψε τη δική του ιστορία στο καλλιτεχνικό στερέωμα... Σίγουρα ηταν απλα μια καλή αρχή.... Καλό κάψιμο και φέτος!!!!!!!"

Και τα λόγια του The Boy, του καλλιτέχνη που έκλεισε μοναδικά το περσινό πανηγύρι:
"Το Burnt Festival ανοίγει νέους δρόμους στο πως θα έπρεπε να βλέπουμε και να ακούμε. Εμμένοντας στη σχέση τραγουδιού και performance κατάφερε να παρουσιάσει κάποια από τα πιο ενδιαφέροντα acts που υπάρχουν στην πόλη μας, με το πρόγραμμα της φετινής χρονιάς με το πρόγραμμα της φετινής χρονιάς να ξεκαθαρίζει το τοπίο γύρω από την αισθητική 'burnt', νομίζω πια μιλάμε για τελείως ξεχωριστή περίπτωση φεστιβάλ, ίσως το μοναδικό ουσιαστικά avant-garde.

Κρατάω πολλές στιγμές μέσα μου από την περσινή χρονιά, τη συγκίνηση του να παρακολουθείς ένα θρύλο σαν τον Φρυόβολο Χαρούπη, την αμεσότητα της Στέλλας Ράμφου, τα ντεμπούτα από Μόνικα και Planidrome και φυσικά το αλά Dylan στο Newport επαναστατικό μισάωρο των Bolek and Lolek. Η Burnt Productions δεν χαρίζεται σε κανέναν".